kavuşursak biteriz biz

Kavuşursak biteriz biz
Biz mutlu sonlar katiliyiz
Kavuşursak biteriz biz
Sevgiyle bakan gözleri kör ederiz
Herkesin bildiği bir aşk
Herkesin attığı bir imza
Herkes gibi değiliz biz
Belki biraz serseri
Belki biraz deliyiz
Ama kavuşursak biteriz biz
Pervane böceğinin mum alevine sevdası
Ateş böceğinin susuzluğuyuz biz
Yanar ama su içmeyiz
Etrafında döner, alevle dansederiz
Bize kimseden zarar gelmez
Biz zararı ancak kendi kendimize veririz
Severiz, özleriz, aşktan ölsek kimseye söylemeyiz
Biz artık biz değiliz
Ruhlar kavuşur ve konuşur gökyüzünde bir yerde
Ama bedenen kavuşursak biteriz biz
Melekler bize ağlar, biz halimize güleriz
Onu bilir, onu söyleriz
Kavuşursak biteriz biz
İki sınır ülkenin dikenli telleriyiz
Dokunursak kanar ellerimiz
Kimselere söylemez gizli gizli severiz
Ama kavuşursak biteriz biz
Bir kor var içimizde yanan
Onu küllendiremeyiz
Görüşemeyiz, konuşamayız ve sevişemeyiz
Bir aşk var bizi biz yapan
Kavuşursak biteriz biz
Biz herkes gibi değiliz
İstediğimiz zaman gelip
İstediğimizde gidemeyiz
Kahve içip, gülüp, konuşup, başbaşa yemek yiyemeyiz
Ne bir filmdeki mutlu son
Ne de göz yumulacak bir kaçamak değiliz biz
Sadece özlemle severiz
Ve kavuşursak biteriz biz
Sevda iki kişinin birbirine aşkı değil artık
Artık her aşk her ağızda sakız
Biz birbirimize aslında her aşıktan daha yakınız
Belki ayrı şehirlerdeyiz
Ama her gece aynı mehtapta buluşur
Yağmur yağarsa, çıkar
Aynı yağmurun altında ıslanırız
Bu aşkı ancak biz biliriz
Şiirleri güvercinlerin kulağına fısıldar
Mektupları suya yazarız
Biz belki ayrıyız
Ama her gün aynı geceyi sabahlarız
Melekler bize ağlar, biz halimize güleriz
Onu bilir onu söyleriz
Kavuşursak biteriz biz